गजल

–मिथिला अधिकारी–

यो बादल, बिजुली सुस्त बर्सात बेकार लाग्यो,
उनी बिना यौवनको, यो मात बेकार लाग्यो ।

बदली रहने रहेछ उनको मन पनि बादल जस्तै
झुट रहेछ उनको प्रेम, त्यो सौगात बेकार लाग्यो।

कता कता आफ्नै मन अँध्यारो भएपछि साँच्चै
त्यो शरद् पुर्णिमाको सुन्दर रात बेकार लाग्यो ।

एता पनी, उता पनि ठिक्क पारेपछि बैमानिले
उनका मिठास् पूर्ण प्रेमिल बात बेकार लाग्यो ।

बाँचुन्जेल एकगाँसको लागि तड्पिएकालाई,
मरेपछि चडाएको फूलको खात बेकार लाग्यो ।

–हेटौंडा ८ कमाने ।