कविताः एउटै आकाश हुन सक्दैन र ?

–आर.आर. चौलागाई–

म जन्मनुअघि नै मर्न सक्छु
आमाको गर्भमा
छोरी हुनु मेरो अपराध हुन सक्छ
म लड्नु अघि म लड्न सक्छु
सृष्टिको बोटबाट
छोरा नपाउनु मेरो गल्ती हुन सक्छ ।

म फुल माया हुँ
म सुन्तला हुँ
म एक चमेली हुँ
म उज्यालो हुँ
म निलोमा
म मूर्ति हुँ
म अर्चना हुँ
पूजा गर्छु
म जहाँबाट जो कोही पनि हुन सक्छु
घरमा
परिवारमा
समाजमा
वा संसारमा
म जहाँ पनि जल्न सक्छु
म जहाँ पनि बेचिन सक्छु
वा बाँचेपछि पनि
म हरेक दिन मर्न सक्छु
म सीता भएँ भने के
अब रामले मात्रै मलाई अपहरण गर्छ ।
म द्रौपदी भएँ भने के
अब मलाई नाश गर्ने पाण्डवहरू हुन् ।

लक्ष्मण मेरो विज्ञापन हेर्न चाहन्छन्
कालाहरू मलाई नाङ्गो हेर्न चाहन्छन्
अब कोही रामले रावणसँग लड्दैनन्
तिनीहरूले मलाई दुःख दिन गोप्य सम्झौता गर्न सक्छन्
अब कुनै पनि पाण्डवहरूले दुष्ट शासकको रगत पिउने छैनन्
एकै ठाउँमा जयजयकार गर्न सकिन्छ
अब कुनै लक्ष्मणको लक्ष्मण रेखा छैन
तिनीहरूले मलाई एकान्तमा लुट्न सक्छन्
अब मलाई कृष्णले रक्षा गर्ने छैन ।

हामी देशमा टुक्रिएका छौं
हामी जातजातिबाट अलग छौं
हामी धर्ममा अलग छौं
हामी रंगमा विभाजित छौं
हामी झण्डामा रंगिएका छौं
हामी आकाशमा विभाजित छौं ।

के हाम्रो एउटै देश हुन सक्दैन ?
के हामी एउटै जाति हुन सक्दैनौं ?
के हाम्रो एउटै धर्म हुन सक्दैन ?
के हामीसँग एउटै रंग हुन सक्दैन ?
के हामीसँग एउटै झण्डा हुन सक्दैन ?
के एउटै आकाश हुन सक्दैन र ?

–हेटौंडा–४, मकवानपुर