लघुकथाः दुरदर्शिता

-आरसी रिजाल-
छोरी रिमा आउनासाथ बुढी आमाले आत्तिएझैं गरि सोधिन् — के भयो नानू ? खबरै नगरी एक्कासी आयौ त ।

रिमा — छोरासँग केही धुत्न होला, सासू आएकी छे,एक हप्ता थच्चिने गरि। खाँचो लाग्या छ त्यो चेपारी बुढीको सेवा गर्न। मैले त ज्वाइलाई तपाईं बिरामी भएको निहुँ पारेर आएँ भनिन् ।

दिउँसो खाजा खाँदैथे।बुहारी निमाको फोन आयो। निमाले — रिमा नन्द आएकी छिन् ।आमाजु, नन्द माइती आउँदा बुहारीले घर छाड्नु उचित हुँदैन । यस्तो बेला एउटि छोरीको मर्का अर्किले बुझ्नुपर्छ । नन्द फर्किएपछि अबस्य आउँछु आमा भनिन् ।

रिमा घर फर्कने दिन आयो । जाने बेलामा उनले– भाउजु तपाईंले सासुलाई आफ्नै आमाझैँ ठानेर सेवा गर्नु होला । म पनि बेलाबेला भेट्न आउँछु भनिन् ।

निमाले — हुन्छ नानी । तपाईंले त बिहा भएको केहि महिनामै एकल सासुसँग छुट्टीनु भयो । नानीको दुरदर्शितालाई त मान्नैपर्छ भनिन् । निमा नाजवाफ भै…।।

–हेटौंडा, मकवानपुर ।